Twierdza Boyen w Giżycku. Renowacja muru Carnota [ZDJĘCIA]

Twierdza Boyen w Giżycku

Wiosną 2015 roku urzędnicy odkryli spore ubytki w murze Carnota okalającym fortyfikację. To efekt przesiąkania wód opadowych do kamiennej konstrukcji, osypywania się ziemi z wałów wewnętrznych i porastania roślinnością. Zgodnie z uzyskanym zezwoleniem rozpoczęto usuwanie inwazyjnych zakrzewień i drzew. Zabezpieczy to mur Carnota przed zacienieniem, nadmiernym zawilgoceniem i dalszymi uszkodzeniami.

- Nasz wniosek złożony w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego zyskał akceptację i na remont muru Carnot'a w twierdzy otrzymamy 300 000 zł - informuje burmistrz Giżycka Wojciech Iwaszkiewicz. - To pierwszy wniosek z jakim Giżycko zwróciło się do Ministerstwa, aby uzyskać wsparcie na remont muru, ale nie ostatni. Planujemy takie wnioski ponawiać co roku, aż cała długość muru zostanie wyremontowana.

Twierdza Boyen powstała w latach 1843-1855 i miała blokować strategiczny przesmyk pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno. Była przygotowana dla garnizonu liczącego ok. 3000 żołnierzy. W czasie I wojny światowej fortyfikacja miała zatrzymać armię rosyjską wkraczającą do Prus Wschodnich i była miejscem mobilizacji wojska na Mazurach. Tuż przed II wojną światową w twierdzy stacjonowali żołnierze, którzy wkroczyli do Polski z Prus Wschodnich, a w jej trakcie istniał tam szkoleniowy ośrodek Abwehry.

W styczniu 1945 roku żołnierze opuścili twierdzę bez walki. Zobacz też Od tego czasu gospodarzem tego terenu stało się Wojsko Polskie. Na terenie twierdzy powstały przedsiębiorstwa spożywcze, które na swoje siedziby zbudowały budynki zupełnie nie pasujące do architektury tego miejsca. Na początku lat 90-tych większość z nich zlikwidowano i od tego czasu twierdzę znów zaczęli odwiedzać turyści.

Mur Carnota to ceglany mur obronny ze strzelnicami, stosowany w fortyfikacji pierwszej połowy XIX wieku lokalizowany na stoku wału obronnego lub u jego podnóża w rowie fortecznym. W murze mogły znajdować się strzelnice dla broni ręcznej. Zadaniem muru Carnota było utrudnienie przeciwnikowi pokonania rowu. Zastosowany po raz pierwszy przez francuskiego inżyniera wojskowego generała Lazare N. Carnota w narysie jego autorstwa z 1772 roku.